rock werchter

nee, ik ben er niet naartoe geweest. Beware me.

ik woon op 10 km van de festivalweide. Maar daar trekken mijn oren zich niets van aan. Niet enkel de bas, maar zelfs de melodieën drongen tot me door terwijl ik in mijn bed lag. Het geluid trekt zich niks aan van de Kesselberg, de Meesberg, de Chartreuzenberg, de Speelberg.. al mijn mooie Hagelandse heuvelruggen. Allez... ze zijn niet van mij, maar toch ook wel weer een beetje, want ze zijn toch van iedereen? Het geluid kruipt gewoon over de heuvels heen. Of beter: de muziek, want er stonden wel mooie dingen op de affiche. Ik moet me een beetje respectvol uitdrukken.

toch laat ik de eer aan anderen om in die mensenzee te gaan dobberen en daar een bom geld tegenaan te smakken. Om daarin mezelf goed te voelen, behoor ik tot diegenen die minstens zo stoned als een garnaal of ladderzat moeten zijn (sorry voor de oubollige taal, ik ben niet van gisteren). Of een paar dafalgans met codeïne bieden misschien ook wel de nodige verdoving. Dan verkies ik toch maar mijn gezondheid, en zet ik thuis wel een cd'tje op van Sigur Rós, dEUS of Radiohead. Mijn wapenuitrusting tegen overprikkeling geraakt met de jaren steeds meer aftands.

In het rusthuis zullen ze me in een isoleercel met akoestische wanden moeten plaatsen. Zodat ik het gerochel van de buurvrouw niet zal hoeven te horen. Of zou ik misschien toch een beetje doof gaan worden? 't is te hopen... want die gsm-toontjes die alleen door jongeren zouden gehoord worden, of die toontjes die alleen door muggen zouden gehoord worden... ze gaan door merg en been. Het moet wat zijn als op een dag mijn hersenen niet meer helemaal hoeven te blokkeren om me van teveel geluid af te sluiten, dat mijn oren gewoon voldoende filteren.

en dan lig ik in mijn bed en trek het deken wat verder over mijn oren. Prijs me gelukkig dat ik er niet midden inzit, zie het als het voorportaal naar de hel. En ik focus me maar op het getrippel van kattepootjes op de gang.