Ik moet nog lang aftellen, ontiegelijk lang, ik zit nog niet in de helft van mijn 'carrière' (wat een vies woord). Maar daarstraks zat ik erover te mijmeren. Ik zag mezelf al hele dagen in de tuin werken. Confituur maken, met een verfborstel mijn ramen en de goot elk jaar een lik verf geven, bloemetjes op de vensterbank verzorgen, elke dag cake bakken. Noem maar op. En tussendoor natuurlijk citytrips en kustwandelingen. Boottochten en ballonvaarten. Om nog van al die theatervoorstellingen en concerten te zwijgen. En terrasjes met zware bieren, liefst in goed gezelschap. En al die boeken die ik nog wilde lezen!
maar ik maak mezelf maar wat wijs. Ik zie het al gebeuren... hoe ik langzaam met de zetel vergroei... want wat ik vandaag niet zou doen zou morgen ook nog kunnen. Een valkuil van jewelst, een groot gapend gat, klaar om me op te slokken. Zoals dat koppel dat bij me op het gemeenschapshuis zat, beiden werkloos. Op den duur maakten ze ruzie over de fles melk die een verdieping hoger was blijven staan en wie er daarvoor zijn gat moest lichten.
laat me nog maar even rondhossen.
Game of Thrones
8 jaar geleden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten