pluk twee voluptueuze dames in traditionele kledingdracht met hoofddoek van de straten van Marrakech. Zet er twee Marrokaanse broers naast zoals je er honderden in Schaarbeek ziet lopen. En zet er dan nog een bende rokende en drinkende getatoueerde Antwerpse outcasts bij. Laat het gebeuren dat ze allemaal muzikaal zijn, en zet ze samen op een podium. Beginnen die Belgen te schreeuwen: 'terug naar Shakalaka', met ruige gitaren en veel gebonk. Schreeuwen die vrouwen uit Marrakech er luid terug bovenuit. Laat de leadzanger 'klappen' in de goeie schattekes-traditie van Robbe de Hert en Axl Peleman. Goed voor een nauwelijks te beheersen danskriebel en een niet weg te vegen smile tot achter de oren. Om tussen het opeengepakt dansend volk te gaan staan was ik niet verdoofd genoeg, maar mijn stoel moest het ontgelden.
We fietsten met veel lichtjes door de nacht naar huis, de dochters met wiebelkriebels voorop. Het leven met al iets grotere kinderen kan mooi zijn...
Op mezelf
11 jaar geleden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten