vrijdag 8 augustus 2008

geluksbarometer

als mensen me vragen of het goed met me gaat, dan denk ik steeds dat ik naar een gevoel moet peilen. Hetzelfde met de vraag of ik gelukkig ben. Het gevolg is dat ik in het duister tast. Het is al even abstract als vragen hoe het is om Belg te zijn, of veertig te zijn, of vrouw te zijn. Hoe kan je dat nu weten? je zit er midden in, je bént het gewoon. Hoe kan je er nu een gevoel bij hebben? ik kan hooguit iets mentaals genereren. Niet dat ik niet weet hoe het is om euforisch te zijn, of om een gelukzalig gevoel te hebben, of om me verbonden te voelen. Natuurlijk wel: het is iets dat er bovenuit piekt, iets dat zich onderscheidt van het dagelijkse, en dat voel ik natuurlijk. Maar hoe vang je het basisgrijs waarop deze highlights zich aftekeken? Als ik in een constante euforie zou leven zou ik het wellicht ook niet meer weten.

dus heb ik mijn eigen referentiekader ontworpen om steeds op de vraag voorbereid te zijn. Ik heb een persoonlijke geluksbarometer gemaakt. Niet meteen iets dat thuis tegen de muur hangt, maar een checklist voor dagelijks gebruik. Luidkeels zingen in de auto: positieve indicatie, zonder weerzin naar de supermarkt gaan: positieve indicatie, de weg durven vragen: positieve indicatie, een libel in de ogen kijken en mijn hart warm voelen worden: zeer positieve indicatie. Vreetbuien: negatieve indicatie, bier drinken voor het slapen gaan: negatieve indicatie, prikkelbaar op de kinderen reageren: negatieve indicatie. Er zijn een heel pak dingen die naargelang ik me goed voel beter gaan tot zelfs vanzelf gaan, en die niet meer goed tot helemaal niet meer gaan als ik me slecht voel. Tientallen zaken staan op mijn checklist. Ik objectiveer dus mijn gedrag, en dan weet ik het. Tenminste binnen mijn eigen spectrum op de balk van ongeluk naar geluk. Er zijn regionen buiten het spectrum die ik niet ken natuurlijk. Wat voor mij 'zeer goed' is, kan de onderste regio zijn van iemand die doorgaans veel gelukkiger is, en misschien zouden mijn slechtste dagen wel hemels zijn voor iemand die heel diep zit.

wat stel ik nu vast: dat de twee polen niet zozeer 'geluk' en 'ongeluk' zijn. Maar eigenlijk 'ontspannen' en 'overspannen'. Overspannen met burnout in het vizier. De vraag is natuurlijk in hoeverre ik niet druk bezig ben om de spanning op te drijven met dit soort mentale spielerei. Of is die spielerei nu juist ontspannend? En waar moet ik bloggen nu op mijn checklist zetten?

5 opmerkingen:

Anoniem zei

Ik begin meteen met mijn eigen barometer:
- neuriën: goed teken
- luidop zingen (wellicht vals): zeer goed teken
- boeken lezen: goed teken
- een slaatje voor mij alleen maken: goed teken
- ontbijt en middageten overslaan: slecht teken
- niet in mijn bed geraken: alleen slecht teken als ik alleen thuis ben als dat gebeurt
- foto's bekijken op externe harde schijf: zeer slecht teken

Anoniem zei

Nu heb ik toch ook in een - is het nu goede of slechte bui? - bui een blog aangemaakt... is besmettelijk blijkbaar of hebben we dezelfde bui?

Emmy zei

knap: dat slaatje voor jezelf maken, zo ver geraak ik zelden...

nog enkele van mezelf:

positief:
-fluiten, en dan vooral op publieke plaatsen: goed teken.
-lezen, inderdaad, en een bladzijde ver geraken zonder de aandacht te verliezen.
-spontaan een sociaal telefoontje plegen: heel goed teken.
-ongegeneerd met mijn gat staan schudden op aanstekelijke muziek.
-met plezier de fiets pakken naar het werk.
...

negatief:
-de toren strijk die nog hoger ligt als anders.
-het gras dat nog hoger staat als anders.
-de frigo die nog verder uitpuilt van zaken die de vuilbak inmoeten.
...

een positief neveneffect: aandacht geven aan alles wat wel lukt en concluderen dat het best goed met je gaat: dan gaat het op slag nog beter :-) Tricks of de mind, we hebben ze, waarom er niet mee spelen?

Emmy zei

aha, ik ben benieuwd naar je blog, maar doorklikken kan voorlopig niet... of heb je'm elders gemaakt?

nu lijk ik wel op m'n puberdochter, die ook blogt en dit uitwisselt met haar vriendinnetjes.

Anoniem zei

http://havikje.blogspot.com/
zou de link moeten zijn, ik heb nog niet alle technische kanten doorgrond...