toeval

er is zo van dat toeval, dat te banaal is om er wat dan ook achter te gaan zoeken. Maar dat in z'n banaliteit toch wel uitblinkt. Deze middag reed ik rond met mijn drie kippen in de auto. Netjes in kartonnen dozen aan de voorbank. Ik taterde wat tegen hen, en ze kroelden terug. Kwestie van hen toch gerust te stellen in hun hachelijke positie. Ik bracht hen naar de school van mijn jongste dochter, daar hadden ze een kippenhok zonder kippen. En ik voorzag al doemscenario's van doodgebeten kippen in mijn tuin deze winter. Over mijn eigen koude tenen gezwegen. Dus: tijdens het schooljaar zijn de kippen voor de school, in de zomervakantie kunnen ze hier hun kippenren weer komen schoonmaken. Kip 1 liet zich goed vangen, kip 2 rook onraad, kip 3 panikeerde en verloor aardig wat pluimen toen ik ze eindelijk beet had. Ze zijn verdomd écht niet stom die beesten. Hopelijk zijn ze het tegen de zomer vergeten en kan ik ze opnieuw vangen. Eens los in de ren op school heb ik hen nog een dikke kus gegeven, ik moest het toch goed maken. En meteen waren een tiental kinderen met stokjes de grond aan het openhalen om mee pieren te vangen, ze stelden het goed.

maar ik reed dus met hen rond. Mijn gsm ging af. Een vriend van mijn zusje.
Tiens, denk ik, deze kerel heeft me op één jaar tijd nog maar één keer gebeld, wat scheelt er nu? Zijn vraag: of ik niet geïnteresseerd was in zijn kippen??? drie prachtige gezonde vette exemplaren, maar hij was ze beu, en voor hen in de pan te hakken had hij de guts niet... Breek nu mijn klomp? Ik ging dus in een deuk van het lachen en hij begreep er niks van.

toeval... 't kan een bron van vermaak zijn.