sekte

er zijn mensen die me een hippie vinden. Persoonlijk zie ik dat niet zo, maar ze zeggen maar hè. Peace. Maar in mijn omgeving heb ik wel enkele mensen die ik zelf als overjaarse hippies zie. Ook zij zullen dat zelf wel anders zien. Dit weekend ging ik naar een feestje waar ik wel wat van die hippies verwachtte. Mijn zoon moest zijn nep-bazoukas maar thuis laten, kwestie van toch niet te hard te choqueren.

door de bossen en de velden met fakkels. De kampvuurliedjes, tot zelfs de beatles, moesten er allemaal aan geloven. De mochito die ik op een ander feestje (een 'graduate party') had geserveerd gekregen hielp me om zelfs ongegeneerd mee te zingen. Maar mijn zoon en zijn kameraad vertrouwden het voor een haar. De kameraad van mijn zoon was er zeker van dat we voor het einde van de avond wel in één of ander ritueel zouden betrokken geraken, dat we wel in één of andere duistere sekte zouden verzeilen om de beschaafde wereld nooit meer terug te zien. Met een verschrikt gezicht onder de fakkel prevelde hij dat hij wellicht nog dezelfde avond op een open plek in het bos ritueel zou geslacht worden. In zijn wanen vloog het bloed al alle kanten op en hij kon zich niet snel genoeg uit de voeten maken. Gelukkig was het op een boogscheut van huis, dus liet ik hen maar weglopen.

enkele uren later keerde ik behouden en wel terug naar huis. Niet één haar werd in een heksensoep gedraaid.