nee, denk nu niet dat ik ga beginnen klagen en zagen. Ik heb geen enkele affiniteit met de uitspraak 'de jeugd van tegenwoordig', ik zie hoegenaamd weinig verschil met de jeugd van alle tijden. En als ik al verschillen zie, dan zijn ze meestal eerder positief. Maar nee, er is dus zo'n Nederlands groepje met die naam. Een hiphopgroepje dat in een vreemd en schunnig koeterwaals zingt. Mijn zoon is er zot op. En eerlijk gezegd, ik zag hen enkele weken geleden in Brussel aan het werk en kreeg er veel lach- en danskriebels van. Een 'don't worry-be happy'-gevoel.
het is een kameraad van me die me op sleeptouw neemt naar dergelijke evenementen. Hij gaat richting 50, maar blijft altijd bij. Ik zou durven zeggen: ik ook, of toch een beetje. Ik blijf Stubru luisteren en vind de muziek van vandaag beter dan die van tien jaar geleden en véél beter dan die van 20 jaar geleden. Dat wil toch wel iets zeggen denk ik? Het wordt wel vreemd als je tussen publiek terecht komt dat stilaan amper de leeftijd van je eigen kinderen overstijgt... als mijn zoon thuiskomt met de melding dat en meisje van in zijn klimgroep me heeft gespot in een duistere concertzaal.
gisteren was het 'Johnny Berlin', in de anders zo stille bibliotheekruimte. Een groepje dat als 'clash tussen post-punk, post-rock en pop' wordt beschreven. Ze hadden me al eens de volumeknop van de radio doen opendraaien, getroffen als ik was door hun eigenzinnig geluid. En ik vond het live niet minder de moeite waard. Na het optreden kwam één van de zingende broertjes in de zaal naast me staan om naar de volgende groep te luisteren. Ik praatte even met hem, en keek verwonderd naar zijn gave ongetekende velletje. Soms denk ik dat levenservaring een must is om iets doorleefds op een podium te zetten, maar soms denk ik evenzeer dat het juist een 'killer' van de creativiteit kan zijn.
Game of Thrones
8 jaar geleden
3 opmerkingen:
Over StuBru
Mensen vinden radio 1 saai, welicht voor de de vele nieuwsrubrieken en debatten. Eigenlijk vind ik deze zender nog beter dan StuBru. Ze draaien veel dezelfde artiesten, maar niet de populaire. Het is een mengelmoes van StuBru, Klara en Donna.
Ik ben ook opgegroeid met StuBru en persoonlijk vind ik dat ze hun 'ziel' verloren hebben. Het is te kinderachtig geworden ofwel ben ik gewoon niet meer mee. Het was vroeger meer alternatief, nu zijn ze bijna een hitradio geworden. Maar goed, op mijn werk is het Stubru en thuis wissel ik nu en dan eens van zender, behalve Donna. Daar kan ik echt niet naar luisteren.
www.torromolinos.blogspot.com
ik heb het ook jaren bij Radio 1 gehouden, probleem is dat ik maar op twee plaatsen radio luister: op het werk en in de auto. Op het werk moeten we overeenkomen en vinden we de vele (interessante)bindteksten afleidend, dus is het Klara Continuo(niet altijd met mijn zin). In de auto voel ik me altijd 'dynamisch', ik rij graag met de auto, en ja: daar hoort dan Stubru bij. 't Is inderdaad allemaal commercieel geworden, laat me dus zeggen dat ik de commerciële muziek van vandaag beter apprecieer dan die van 20 jaar geleden. Toen luisterde ik naar de plaatselijke radio Scorpio, die de 'betere', lees 'alternatieve' rock draaide (veel mensen van Scorpio, vaak studenten communicatiewetenschappen enz..., zijn terug opgedoken bij VRT of bij één van de radio's). Maar ik heb het niet meer zo nodig om me van het commerciële af te wenden, zoals op m'n twintigste, toen niks in mijn leven 'mainstream' mocht zijn.
Een mama die de term post-rock kent en dan nog weet wat het betekent ook...
zalig!
Een reactie posten