de prijs van een mensenleven

gisteren kreeg ik de langverwachte brief. Het slachtofferfonds heeft beslist. En we krijgen allemaal hetzelfde, mama, papa, broer, zussen. Elk zo'n halve kleine auto. Dat was het dan, na bijna vier en half jaar is de kous dan helemaal af, het laatste staartje gebreid aan een horrorverhaal waarin ik niet één pennestreek heb bijgedragen. En nu moet het zeker voorbij zijn? het verdriet mooi in een pakje, misschien de Dijle ingooien?

mijn zus was dus 2,5 auto's waard. Of misschien vergeet ik nog de één of andere bijdrage aan haar kinderen? Nee, natuurlijk moet ik het niet zo bezien. Ik zou ook kunnen zeggen dat bloedgeld vies geld is, en dat bloedgeld sowieso onverdiend is. Ja,ik heb zelfs getwijfeld of ik dit wel wilde aanvaarden. Ik ben er financieel immers niks bij ingeschoten dat mijn zus afgeslacht werd. Anderzijds, ik ben ook maar een mens, die even veel belasting betaalt als een ander maar wel alleen een gezin moet rechthouden, dus moet ik ook niet moeilijk doen als ik eens iets terug krijg.

of ben ik er toch iets bij ingeschoten financieel? zo'n heel klein beetje misschien. Mijn bovenkamer heeft er wat extra onder geleden, mijn hart is nooit meer echt geworden wat het was. Dus kocht ik wat meer boeken, verloor ik mezelf op internet, begon ongeremd ADD-gedrag te vertonen, werd meer dan ooit wat zo schoon 'een zoekend mens' wordt genoemd (er zijn er die dat wel anders zullen noemen). In een zinloze strijd om iets terug te vinden van de zielsband die ik verloor. En ja, nog erger: ik ben de gevaarlijke psychopaat in misschien wel zowat de helft van de mannelijke aardbewoners beginnen ontwaren. Niet bevorderlijk om 'van 't straat te geraken', en zonder man of andere soort van partner door het leven gaan is natuurlijk ook wel duurder. Ja, er is hier en daar toch wel een eurootje aan verloren gegaan. Oh, wat klink ik onverhuld cynisch, foei. Dat materialistische denken is toch niet makkelijk.

wat weegt een leven? '21 grams' komt in me op. Maar voor die er vlak langs staan is het de verpletterende slag van een bom die in je gezicht ontploft en een berg shit waar je onder bezwijkt. Het klinkt zo lieflijk die '21 grams' als een zieltje dat zacht het lichaam verlaat op naar betere oorden, wat als de ziel eruit gemarteld en geknepen wordt? in een schreeuw van ondraaglijke pijn en wanhoop, in een laatste verscheurde gedachte aan de kinderen?

het staat zo netjes in de brief: je kan cassatieberoep hiertegen aantekenen. Begot, waarom zou ik dat doen? Die commissie heeft zijn vinger in de lucht gestoken, eerst een beetje bevochtigd, en geoordeeld, er een mooi rond getalletje van gemaakt. Zou ik in hun plaats beter gedaan hebben of gekund hebben? nee jong. Wat een job hebben die mensen! Chapeau om dergelijke absurde oefening nog maar willen proberen te maken. Je komt er niet met hogere wiskunde. Al geluk dat het als begrotingspost niet veel voorstelt, en dus niet veel voer voor polemiek kan zijn.

Mia, trek het je niet aan: je was véél meer waard, je was onbetaalbaar, en dat weten die gasten van die commissie ook wel... en weet je wat, ik gebruik het geld gewoon voor vanalles, dan zit je een beetje overal in, zoals het nu toch ook al is. Maar zeker niet voor een halve auto hè. Who the hell cares for a car, a f*cking box on weels.